Jest to badanie, które wykorzystuje promienie rentgenowskie do zobrazowania narządów
w ciele człowieka. Tkanki w różnym stopniu pochłaniają promieniowanie wysyłane przez aparat. Za pomocą RTG można badać kości, czaszkę, klatkę piersiową czy zęby.
RTG klatki piersiowej pokazuje narządy i kości, które się w niej znajdują. Widzimy kości – np. mostek, żebra. Kości na zdjęciu będą białe. Serce i płuca również będą widoczne, ale z tego powodu, że jest w nich dużo powietrza- będą czarne.
Inne tkanki takie jak mięśnie pokażą nam się w odcieniach szarości.
Wprawne oko radiologa, jest w stanie zobaczyć różne zmiany, które mogą świadczyć o zapaleniu płuc, rozedmie płuc, gruźlicy czy guzach, w ten sposób można ocenić wielkość serca czy dostrzec obecność płynu w klatce piersiowej.
Radiolog może podpowiedzieć lekarzowi prowadzącemu pacjenta, w którą stronę należy skierować dalsze badania diagnostyczne.
Kiedy wykonuje się RTG klatki piersiowej?
Jeżeli pacjent ma takie objawy jak przedłużający się kaszel, krwioplucie, duszność albo ból w klatce piersiowej, powinien porozmawiać o tym z lekarzem i zgłosić się na badanie, tzw. prześwietlenie.
Kiedy nie powinno się robić badań RTG?
Lekarz wydając skierowanie zawsze sprawdzi czy jest to dobre badanie i czy nie ma przeciwskazań, żeby wykonać prześwietlenie.
Przed samym badaniem specjalista, który obsługuje aparat rengenowski i zna się na nim najlepiej ze wszystkich, zawsze pyta i sprawdza czy pacjent może mieć zrobione to badanie.
Promieniowanie RTG może się kumulować w ciele, dlatego nie należy go wykonywać u dzieci, kobiet w ciąży bez uzasadnienia.
Przebieg badania RTG
Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania. Jest całkowicie bezbolesne i zajmie najwyżej kilkanaście minut.
Nieprzyjemne może być uczucie chłodu, kiedy trzeba dotknąć ciałem płyty aparatu.
Podczas wykonywania badania nie można mieć na sobie biżuterii czy okularów, bo będą widoczne tak dobrze jak na rysunku na str. 22 książki Bujasz babuniu i mogą zakłócić wynik badania.
Wystarczy swobodny strój, najlepiej dwuczęściowy, tak żeby można było szybko zdjąć bluzkę. Specjalista przed wykonaniem badania wytłumaczy jak się przygotować i zaprosi do pokoju przygotowań, a następnie do pokoju, gdzie wykonuje się badanie.
Trzeba słuchać wszystkich poleceń i poruszać się tylko w wyznaczonych miejscach, żeby nie narażać się na promieniowanie.
Przed badaniem nakłada się specjalne, ciężkie fartuchy ochronne osłaniające narządy szyi i miednicy.
Podczas badania stoi się, osoba przeprowadzająca badanie dokładnie tłumaczy jaką pozycję należy przyjąć – przodem , a następnie bokiem do aparatu.
Podczas samego włączenia aparatu i przepływu promieni, osoba obsługująca aparat powie- „ Proszę nabrać głęboko powietrza i nie oddychać” i w tym czasie wyjdzie na krótko z pomieszczenia. Jak tylko prześwietlenie – zdjęcie RTG będzie zrobione, szybko wróci i zapyta czy wszystko w porządku.
To już wszystko, można się ubrać. Potem tylko karteczka i informacja kiedy i w jaki sposób można odebrać wynik badania. Wynik odbiera się wraz z opisem wykonanym przez lekarza specjalistę – radiologa, który najpierw dokładnie obejrzy zdjęcie, a następnie zapisze czy na zdjęciu jest wszystko w porządku, czy może jednak trzeba wrócić po dalsze zalecenia u swojego lekarza.
